Me siguri qe ky shkrim do te jete i mbushur me gabime drejteshkrimore dhe pa ‘ë’ dhe ‘ç’. Kjo sepse nxitoj; pas 30 minutash kam per te dhene provimin e diplomes. Po perfitoj nga rasti qe te skruaj ne blog meqe ngjarjet rrodhen ashtu qe une te kem ca kohe ne dispozicion.
Nuk jam fare ne ankth, kjo me pelqen. Tani jam ne nje internet kafe afer universitetit. Tastjera qe po shkruaj ta shpif; spacebar-i ben shume zhurme, megjitate do shkruaj dhe ca. Te tjeret po presin ne sallen me te madhe te universitetit qe te vijne profesirèt, meqe jane duke ngrene nga nje pice aty afer universitetit ne nje piceri. Gjunah, kushedi sa kohe kane pa ngrene.
Nejse, po i ndaj me ju keto caste se dua te perfitoj nga urimet tuaja. Me uroni suksese ju lutem se kam nevoj, porvim diplome mo… Ky eshte me shkrim; me goje e kam pas nja dy ditesh.
Ketu eshte mire, ne internet kafe; nuk doja te ngarohesha me ankth dhe energji negative nga pjesa tjeter e shokeve dhe shoqeve te klases, te cilet jane duke pritur me ankth ardhjen e pedagogeve nga piceria per tu gromsitur pak ne fytyre ndonje fraze demoralizuese dhe ku pritja nga ana e saj shton suspancen, ankthin, pleks nje lemsh psikologjik qe ik e shplekse pastaj.
Duke qene se keto fjali shpresoj t’i lexoj edhe ne te ardhmen, me shton gezimin dhe kenaqesine per t’i shkruar. Edhe fakti qe i ndaj me ju me shton kenaqesine.Tani nuk di se cfare te shkruaj me. Shpresoj t’i kem thene te gjitha ate qe duhen.
Ah, po. Nuk mund te le pa ju rrefyer edhe faktin qe nje djale pacavure ketu ne krahun tim sapo ndezi duhanin dhe po e pi me kersheri duke pare dicka ne YouTube; nje kenge me duket. Nejse,as qe denjoj t’i them ta fike, per te mos prishur humorin dhe gjendjen e mire shpertore qe jam tani. Kaq.
Jo, po ju them edhe faktin qe po shpejtoj te shkruaj se kam frike se mos i mbaron benzina e gjeneratorit ketij te interet-kafese dhe me humbet gjithe kjo qe kam shkruar duke qene se nuk e kam ruajtur deri tani. Hajd tani me uroni suksese se u zgjata shume.